По веќе петата инаугурација на рускиот претседател Владимир Путин, руската влада, според Уставот, поднесе оставка. Путин повторно го предложи Михаил Мишустин за мандатор на новата руска влада

И додека изминативе денови се шпекулираше дека може да има промени на некои важни ресори, а руските независни медиуми го споменуваа и можното заминување на Михаил Мишустин од премиерската позиција, Путин повторно го предложи за таа функција.

Путин првпат го номинираше Мишустин за премиер во јануари 2020 година, кога Владата предводена од Дмитриј Медведев поднесе оставка по најавените важни уставни промени во политичкиот систем на земјата од страна на претседателот.

Мишустин, кој ќе зборува во Думата пред гласањето, мора да одговори како ќе реши низа задачи што Путин и ги постави на владата, вклучително и „зголемување на одбранбената способност на нашата земја“, ја пренесуваат западните агенции изјавата на претседателот на Државната дума, Вјачеслав Володин.

Се очекува Путин во следните неколку дена да назначи и нови министри (руските прорежимски медиуми наведуваат дека тоа би било најдоцна до 15 мај, но може да се случи и ден пред тоа).

Иако се верува дека нема да има некои поголеми промени, сепак кај елитата на Кремљ преовладуваат одредени шпекулации и стравувања дека се одвива борба за подобра позиција или постои страв од нејзино губење, а во втор план, како и секогаш, дворските игри и интригите. Сите би сакале да профитираат во новата комбинација на Путин. Во Мордор на Кремљ постојано тлеат тензии и интриги во палатата, а сега може да предизвикаат вистинско изненадување, пишува „Јутарњи лист“.

Се погласно се шпекулира дека може да има промени во некои важни и суштински функции – руските независни медиуми наведуваат дека најголема „мистерија“ е дали по речиси 20. години кога беше шеф на дипломатијата на Путин, тој ќе го отпушти и 74-годишниот Сергеј Лавров.

Покрај Лавров, на ударот на промените е и рускиот министер за одбрана Сергеј Шојгу, наведуваат руските независни медиуми, кои шпекулираат дека можниот наследник на Шојгу би можел да биде младиот гувернер на Тула, 51-годишниот Алексеј Дјумин, наведуваат истите извори.

Критичарите на Кремљ подолго време го критикуваат внатрешниот круг соработници на Путин, според кои тој почнува да наликува на Политбирото на покојниот Брежњев, кое беше наречено „геријатриско одделение“, бидејќи него го сочинуваа луѓе на завидна старосна возраст. Освен Путин, кој веќе има 71 година и има намера да владее најмалку до 83, во неговиот најлојален и најблизок круг се и Сергеј Лавров (74), Николај Патрушев (72), Сергеј Шојгу (69), Александар Бортников (72). ), Сергеј Наришкин (70), Александар Бастрикин (70), Сергеј Кириенко (62) и засега најмладиот, Дмитриј Медведев (60).

– Ако Путин сака да го задржи својот систем на владеење, мора да направи некои кадровски промени – вели познатиот руски независен аналитичар Абас Гаљамов. Николај Петров од Чатам Хаус вели дека дојде време генерацијата на Путин полека да ја напушти сцената, но нивните замени сè уште не се готови. Системот се соочува со сериозен проблем и ќе видиме дали ќе се реши или ќе се одложи – посочува Петров.

Сепак, јасно е дека ќе биде тешко да се направат големи кратења бидејќи Путин нема така лесно да се откаже од старата гарда, со оваа е повеќе од 30 години. Го поддржуваат и го задржуваат на власт, исто како што им е потребен за да ги задржи позициите. Сепак, евидентно е дека во камарилата на Кремљ се создаваат династички кланови и дека синовите на многу важни членови на автократската олигархија на Путин ги подготвуваат своите синови за оние кои ќе го преземат режимот. Владата навистина „поднесе оставка“, но Путин со претседателски декрет и даде „технички овластувања“ до изборот на нова влада, за што првпат во поновата руска историја ќе расправа и Думата, наведува, познатиот руски аналитичар и публицист за германски „Шпигел“, Михаил Жигар.

Имено, независните руски аналитичари сметаат дека Путин е задоволен од работата на Мишустин, особено од почетокот на војната и воведувањето на санкциите, сметајќи дека „добро се справува со тоа“ и создава барем привид на стабилност и надминување на санкциите. Сепак, и некои руски независни аналитичари сметаат дека во средината на 2025 година и почетокот на 2026 година „војната и санкциите“ всушност ќе се реализираат и дека тогаш руската економија ќе наиде на сериозни проблеми.

Мора да се признае, Мишустин има една маана, велат извори од Кремљ – тој не е ентузијастички поддржувач на војната (тој сигурно не е воин-јастреб и ретко дава запаливи изјави за Украина), а наводно многу се плаши од „изолација“ и од опасноста Русија не станува Северна Кореја.

Рускиот аналитичар и публицист за германски „Шпигел“, Михаил Жигар вели дека најголемата предност на Мишустин е што нема политички амбиции и на ниту еден начин не ја загрозува политичката позиција на Путин (на крајот на краиштата, тој не влегува ни во првиот круг на Путин), што е добра карактеристика во ваков систем.

Сепак, споменатата замена на генерации всушност имплицира – наследност кај олигархијата на Путин. Така, во независните медиуми, а тоа го споменува и Зигар во својата анализа, се појавуваат двајца истакнати личности од кланот на Путин, кои во иднина ги гледаат своите синови како моќни наследници на позицијата на Мишустин.

Првиот е Николај Патрушев, главниот „јастреб“ на Кремљ, централниот „антиамерикански воин“ на Путин, авторот на политичкиот програмски памфлет „Колапс на паразитски држави“.

Особено за време на војната, тој стана посилен до тој степен што некои отворено го ставија на позицијата наследник на Путин. Но, тоа може да биде и многу лизгав терен. Како што пишува Жигар во Шпигел, тој го турка својот син Дмитриј Патрушев (47), моментално министер за земјоделство, на силна позиција.

Сепак, евентуалната „инаугурација“ на Дмитриј ќе покаже дека династијата Патрушев е многу моќна и дека всушност веќе се подготвува за некои пост-Путин времиња. Токму тоа е нивната најголема слабост, бидејќи тоа би ги направило можеби премногу силни за Путин, па дури и реална опасност. Патрушев, сепак, „ужива“ големи симпатии во (мнозинскиот) радикално конзервативен репресивен дел на Кремљ.

Неговиот најголем конкурент во борбата за моќ во Кремљ е еден од најблиските пријатели на Путин, банкарот и медиумски магнат Јуриј Ковалчук, кој лобира за својот син Борис во иднина да заземе високи позиции во путиновата администрација.

Имено, Борис Ковалчук (46) бил на чело на една од најсилните руски енергетски компании Интер РАО, а неговиот татко лобирал Путин да го постави на водечка позиција некаде во Гаспром или Роснеф.