Аналитика
Извештајот за БДП од четвртокот претстави еден вид парадокс: економијата расте на сите вистински места (на пример, на пазарот на труд), но и на сите погрешни места (цени). Извештајот се однесува на некои инвеститори и набљудувачи на економијата кои стравуваат дека САД би можеле да започнат период во кој брзиот раст забавува додека трошоците за живот продолжуваат да растат, познат како стагфлација.
Економистите рекоа дека деталите од извештајот покажуваат дека нема причини за загриженост.
Тоа, сепак, ја комплицира работата на претставниците на Федералните резерви, кои се обидуваат да го ребалансираат економскиот раст и инфлацијата додека одлучуваат дали да ги намалат каматните стапки.
Во ерата по пандемијата, економијата на САД имаше различни наопаку и негативни страни: добар пазар на труд и брз економски раст, по цена на тврдоглаво висока инфлација.
Но, извештајот од четвртокот за Бруто домашниот производ (БДП) ја зголеми можноста брзиот раст да се забавува додека трошоците за живот продолжуваат да растат брзо – комбинација на стагнација на економијата и инфлација позната по „стагфлација“ на портманто.
САД И ПОРАНО БИЛЕ ВО СТАГФЛАЦИЈА
Според неодамнешната анализа на Велс Фарго, имало 13 случаи на стагфлација во САД од 1950 година. Додека сите периоди на стагнација на раст и висока инфлација се разликуваа во детали, тие имаа некои заеднички работи.
Првата, велат аналитичарите на Велс Фарго, е стагфлацијата што им создаде проблеми на креаторите на политиката на Федералните резерви кои треба да одлучат како да реагираат. Тоа би било особено незгодно за централната банка сега, бидејќи постојано високата инфлација веќе ги потисна очекувањата за неизбежно намалување на стапката.
Анализата на Wells Fargo идентификуваше надворешни шокови, како што се неочекувани поскапувања на нафтата и експанзивна политика од федералната влада во услови на тесниот пазар на трудот како заеднички фактори во неколку историски случаи на стагфлација.
„Таа динамика го отсликува моменталното опкружување, бидејќи стапката на невработеност е на децениско ниско ниво, а фискалниот дефицит се зголемува“, напишаа економистите од Велс Фарго.
Пред почетокот на годината, се чинеше дека економијата се повеќе се движи кон „меко приземјување“ од постпандемискиот излив на инфлација, а не кон економски крах, а многу експерти мислат дека економијата сè уште е на таа траекторија, дури и ако патот станува се побурни.
ПРЕДУПРЕДУВАЧКИ СИГНАЛИ
Сепак, имаше некои предупредувачки сигнали во податоците од четвртокот. БДП порасна со годишна стапка од 1,6% во првиот квартал, што е многу помалку од просечната прогноза на економистите од 2,2% и далеку под претходниот квартал. Во меѓувреме, инфлацијата мерена преку личните потрошувачки расходи скокна на 3,4% од 1,8% во претходниот квартал, надминувајќи ги очекувањата.
Економистите сметаат дека стагфлацијата е малку веројатна бидејќи разочарувањето од БДП беше во детали. Но, копајќи во деталите, некои економисти открија дека сликата не е толку мрачна како што изгледаше на површината.
„Ќе слушате многу за стагфлацијата до крајот на денешниот ден. Игнорирајте.” Иан Шепердсон, главен економист во Pantheon Macroeconomics напиша на платформата за социјалните медиуми X.
Како прво, на забавувањето на растот на БДП влијаеше растот на увозот. Поради начинот на кој се пресметува БДП, увозот го намали БДП додека сè уште покажува дека луѓето имаат многу пари да потрошат за да купат работи од странство.
Всушност, потрошувачките трошоци за услуги се забрзуваат иако домаќинствата се чини дека го намалуваат купувањето на поскапи артикли, велат економистите од Wells Fargo во посебна истражувачка белешка.
Аналитичарите сметаат дека жешките бројки се силно поттикнати од трошоците за „финансиски услуги“, кои се под влијание на цените на акциите, а не од пошироките трендови на инфлација.
Сепак зголемувањата на стапките на Федералните резерви „не функционираат“. Уште од март 2022 година, Банката на федерални резерви се бори против инфлацијата со зголемување на референтната каматна стапка, зголемувајќи ги трошоците за задолжување за да ја залади економијата и да го обесхрабри трошењето, со ризик да предизвика рецесија. Дури и со каматните стапки кои моментално се на највисоко ниво во последните 23 години, економијата можеби е на пат да продолжи со својот брз раст, во добро или во лошо.
„Повисоките стапки се наменети да ја заладат побарувачката на потрошувачите“, напишаа во коментар Тим Квинлан и Шенон Сери Грин, економисти во Wells Fargo Securities. „Неволјата за ФЕД е: не функционира“.
ФЕД потврди во петокот дека трошењето навистина не забавува, а не се намалуваат ниту зголемувањата на цените.
Претставниците на ФЕД постојано велат дека им треба цврст доказ дека инфлацијата се движи кон целта на централната банка од 2% пред да ја намалат референтната каматна стапка. Меѓутоа, во март таа годишна стапка достигна 2,7%. Додека инфлацијата растеше, другиот елемент на стагфлација се чинеше дека недостасува во извештајот за инфлацијата.
„Приходите и потрошувачките трошоци се зголемија солидно во март, што треба да обезбеди мало уверување дека забавувањето на БДП во првиот квартал објавено вчера не е знак за стагфлациска економија“, напиша Бил Адамс, главен економист за Comerica Bank, во коментар.
