Резолуцијата за Сребреница нема да придонесе за помирување – смета политичкиот и воен аналитичар Милован Дрецун. Тој вели дека е прашање дали мнозинството земји ќе гласаат против таа резолуција или ќе се воздржат.

„Состаноците на претседателот на Србија и нашите дипломати во Њујорк се многу важни. Целта на резолуцијата за Сребреница, која се протурка, е Србија и српскиот народ да се прикажат како криминалци“, вели Дрецун, во гостување на РТС.

Водечките експерти за геноцид велат дека тоа не се случило во Сребреница, рече Дрецун.

„Геноцидот по дефиниција подразбира намера да се уништи цела нација или етничка група, а тоа не се случи. Во Босна немаше слични настани, па затоа Американците го воведоа концептот на „локален геноцид“ за потребите на Хашкиот трибунал“, рече Дрецун.

Па дури и тоа не е точно, како што вели Дрецун, бидејќи над 20.000 жени, деца и стари луѓе сакале да се преселат од Сребреница на територијата под контрола на бошњачките сили, а има списоци на оние луѓе на кои им било дозволено да се преселат на таа територија. .

„Тогаш каков геноцид е ова? Но, прашањето е дали мнозинството земји се подготвени да гласаат против таа резолуција или да се воздржат. Таа резолуција, доколку биде изгласана, во никој случај нема да доведе до помирување и непочитување и нееднаков третман на сите жртви оставаат длабока трага и вознемиреност кај луѓето чии жртви не се почитуваат“, рече Дрецун.

Зборувајќи за потегот на приштинската делегација и Вјоса Османи и носењето силувани жени на седницата на Советот за безбедност на ОН, Дрецун вели дека со тоа се поставува стапица на Србија.

„Имате синхронизирани кампањи на режимот на Албин Курти и од Сараево, кој го пропагира геноцидот во Сребреница и Косово. Приштина сака да ја прикаже Србија како криминална држава со крајна идеја да плати за тоа. Оттука и потегот на Вјоса Османи да донесе на седницата на Советот за безбедност на ОН жени кои силувале“, тврди Дрецун.

Политичкиот и воениот аналитичар наведе бројни примери на силување извршени од припадници на ОВК за кои не се разговара.

„Терористката ОВК силуваше пред се Србинки, но и Ромки, Бошњачки и Албанки. Најголем проблем е што многу од нив потоа беа убиени. Вјоша Османи воопшто не зборува за силувањата на ОВК, како и за киднапирањето на над 1.500 Албанците во текот на 1999 година и по доаѓањето на Кфор „Она што Вјоса Османи го направи во Советот за безбедност на ОН не е само нејзина одговорност, туку и одговорност на земјите што го овозможија тоа“, изјави Милован Дрецун за РТС.