„Чудото на Нева“: Како советски пилоти приземјија патнички авион во центарот на Ленинград

Патнички авион Ту-124 изведе на август 1963 година принудно слетување директно на Нева. Овој потфат помина среќно и патниците без спасени благодарение на чудо.

„Кога дојдов на брегот, не можев да им верувам на очите: патнички авион пловеше по Нева. Не само што пловеше: до брегот го влечеше мал реморкер“ - се присетува жителот на Ленинград Јуриј Тујск. Тој ден тој беше очевидец на чудесното спасување на патниците од авионот кој, се чини, од самиот почеток беше осуден на пропаст.

Ту-124

Утрото на 21 август, Ту-124 полета од Талин за Москва. Во авионот имаше 45 патници и 7 членови на екипажот. Капитен беше Виктор Мостовој. Набргу по полетувањето беше забележано дека предната опрема за слетување е заглавена, а обидот за рачно вовлекување исто така беше неуспешен. Според упатствата, во такви случаи авионот треба да изведе вонредно слетување на аеродромот од кој полетал. Но, Талин беше покриен со густа магла и затоа контролорите на летот го насочија авионот кон аеродромот во Ленинград Шосејнаја - идното Пулково. Таму се собраа противпожарни и возила на првата помош, беа откажани сите полетувања и слетувања.

Екипажот на патничкиот авион Ту-124

При принудното слетување требаше да се скрши расипаната опрема за слетување, па според планот авионот ќе лизгаше со трупот на пистата и на тој начин ќе запреше. Затоа екипажот имаше задача претходно да го потроши горивото за да го намали ризикот од пожар. Авионот се спушти на висина од 500 метри над земјата и почна да кружи над Ленинград.

Кога авионот тргна во осмиот круг над градот, откажа левиот мотор. До пистата му преостануваа преку 20 километри. Контролорот на летот даде дозвола за директен лет над Ленинград. За време на летот откажа и десниот мотор на авионот. Тоа се случи речиси над Исакиевскиот храм.

Поглед од куполата на Исакиевскиот храм

Моторите откажаа бидејќи горивото беше потрошено. Но капетанот не можеше да го знае тоа, бидејќи, судејќи според сé, сензорот се расипал, па тргнал да направи уште еден круг.

Во 1963 година во Ленинград живееја околу три и пол милиони луѓе. Уривање на авионот врз градот можеше да доведе до голема трагедија. Кога ја здогледа Нева пред себе, Мостовој му нареди на екипажот да оди во задниот дел на авионот, а на командите го смести копилотот Василиј Чеченев, кој некогаш служел во морнаричката авијација и управувал со хидроавиони. Цивилните пилоти во СССР не беа обучени за слетување на вода.

Чеченев го израмни авионот со реката, за чудо без да го закачи Бољшеохтинскиот мост ниту реморкерот што минуваше таму влечејќи балвани, и слета на двесте метри од Финскиот железнички мост.

За време на слетувањето на водата, екипажот поради некоја причина не ја отстрани главната опрема за слетување, што беше прекршување на препораките во такви ситуации. Но, она што се случи е дека бродот брзо се лизна со опремата за слетување по површината на водата, го подигна високо предниот дел и плусна во водата. За време на слетувањето, еден дел од опремата за слетување го проби трупот и авионот почна постепено да се полни со вода.

Патниците беа спасени од споменатиот реморкер што минуваше таму. Тој го одвлече авионот до брегот, го сврте и го намести крилото да допира до балваните што ги влечеше. Луѓето успеаја преку крилата и балваните да стигнат до брегот.

„До самиот брег имаше поврзани балвани кои по Нева ги влечеше реморкер. На овие балвани беше прикачен авион! Видов како од авионот излегува една госпоѓа, ѝ беше тешко да оди по балваните и ѝ притекнав  на помош. Ја прашав: Како се чувствувате? Таа беше од Естонија и ми одговори на руски со акцент: „Добро сум... Но, чудно е што слетавме на вода!'“ - се присетува очевидецот на евакуацијата Јуриј Колимиец.

Набрзо на местото на несреќата пристигна и милицијата. Тие ја опколија територијата со лента и им ги одзедоа фотофилмовите на оние кои го фотографираа местото на слетување. Но, некои фотографи имаа повеќе среќа и останаа незабележани.

Есента воздухопловната комисија која ја спроведе истрагата утврди дека несреќата е предизвикана од „конструктивно-производна“ грешка. Останатите авиони на моделот Ту-124 беа испратени на проверка. Кај седум од нив беа откриени идентични дефекти со завртките што ја прицврстуваат предната опрема за слетување. Моделот на авионот се користеше до 1980 година.

Екипажот на несреќниот авион по проверката беше вратен да лета и предложен за одликувања. Меѓутоа, од непознати причини не ги добија.

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.

Овој веб-сајт користи колачиња. Кликнете овде за да дознаете повеќе.

Прифати колачиња